Saturday, January 2, 2010

` Chapter 40

[ Nicz's POV ]

my life seems to be fvcked up.
napilitan akong gawin ang lahat para lang hindi pansinin si LA. hindi ko man lang siya tinitingnan. and minsan na lang ako sumabay kay na Kat at Rachel. at dahil jan parang nawalan na ako ng kaibigan. wala na akong nakakausap na matino. hindi na ako free. feeling ko lagi na lang may nakabuntot sakin. feeling ko lagi na lang may nakatingin sa bawat kilos ko. fvck! nakakaines. ewan ko kung nagtataka na ba si LA sa kinikilos ko pero feeling ko hindi. feeling ko wala na rin siyang pakielam. grabe. loser talaga ako. weak talaga ako. wala talaga akong kwenta. ghad! bakit sakin pa kailangan mangyare 'to?! 5 days had passed. feeling ko normal na rin sakin ang pagpasok at paguwi ng mag-isa, ang pagkukunwaring tulog tuwing bibisita si LA, ang paglayo kay LA, ang hindi pagpansin sa kanya, ang hindi pagtingin sa kanya at ang pagiging magisa. tae. nagiging EMO na ako. waa. ayoko naman ng ganun. parang kasing loner na ako eh.

7 days had passed ulit, wala pa rin akong kasama. kinakausap ako nila Kat at EJ pero pag andyan na si LA umaalis agad ako. haaay :(
hindi ko akalain na kaya ko pala 'tong gawin. hindi ko akalain na matitiis kong hindi siya pansinin.
many days had passed, (hindi ko na nabilang kung ilang days yun dahil ang dami na), nasanay na siguro sakin yung mga classmate ko na palagi akong senti at loner. yung tipong nabibigyan na nga akong ng titulong "pinakamalungkot na estudyante". yung ganun, yung kilos ko daw kasi at expression ko parang binagsakan ng lupa at langit. yung tipong lahat ng problema na sakin na. tsk. ghad! ang hindi ko lang matanggap ay yung fact na parang hindi napapansin ni LA na hindi ko siya kinakausap. parang hindi man lang niya ako kinomfront tungkol dito. ghad! yan tuloy, tuwing naiisip ko yung ganitong mga bagay, lalo akong nalulungkot. lalo akong nawawalan ng pag-asa.

~November 24
ngayon dapat yung pausong late Halloween party ng school namin. maraming excited. lahat ng mga classmate ko bumile pa ng mga costume at kung anu-ano. ako? tae. ano bang pake ko sa Halloween party na yan?! ghad! simpleng t-shirt lang at jeans suot ko. samantala yung iba nakadress tapos as in ang formal ng suot. yung iba nakahalloween costume pa. tsk. simula na ng walang kwentang program. nakaupo lang ako kasama si Rachel dun sa parang coffee table habang pinapanuod yung mga nagsasayaw na couple sa gitna. syempre si Kat at si EJ nagsasayaw rin. ang cute nga nilang tingnan eh. kasi tawanan sila ng tawanan. ang saya talaga nila. binalin ko ang tingin ko sa ibang couples na nagsasayaw. masaya rin sila except for one couple na nagsasayaw. si Isabella at LA. whatever. couple ba sila?! pero napansin ko lang, nakatingin sakin si LA. nginitian niya ako pero hindi ko siya nginitian. tsk. eto lang talaga ang tama para samin. dahil andiyan na si Isabella, wala na siyang dahilan para maging malungkot. tsk.


[ LA's POV ]

dapat sana eh nag-eenjoy ako ngayon sa Halloween party na 'to pero seriously, wala ngang kaenjoy enjoy eh. linalayuan na ako ni Nicz. baka naman dahil sa kiss namin pero grabe naman 'to. nginitian ko siya pero hindi niya ako nginitian. ibang klase. tsk. nalulungkot na talaga ako. nakatingin pa rin ako kay Nicz pero hindi siya nakatingin sakin. naguusap sila ni Rachel. haaay :(
bigla naman hinawakan ni Isabella yung mukha ko at tinapat sa mukha niya.

"alam mo kung saan saan ka nakatingin.. dapat sakin ka lang nakatingin.."

ano ba kasing klaseng couple dance 'to?! scripted?! tae. tapos tumapat ako kay Isabella. pwede naman kay Nicz di ba?! tsk. nakakaines. mga pauso kasi ng mga pesteng second year. badtrip. tsk. hindi na ako sumagot kay Isabella. tiningnan ko yung mga mata ni Isabella. wala akong maramdaman. as in wala. nothing. kahit 0.000000001% na pagmamahal, wala na talaga.

pagkatapos ng boring na couple dance na yun, humiwalay agad ako kay Isabella. tae. lagi na 'tong nakabuntot sakin eh. parang tanga lang. ang sarap patayin. tae. pumunta agad ako kay na EJ para ayusin yung stage. tutugtog kasi kami eh.

[ Nicz's POV ]

pagkatapos ng couple dance, tutugtog na yung banda nila Nathan sa stage. tsk. siguro i-dededicate ni LA na naman yung kanta kay sparkle niya. tiningnan ko si Isabella. tama nga siya. she has sparkling eyes and a sparkling smile. kaya nga siya si Sparkle eh. tsk. sana talaga ako na lang siya.


ghad! ang dami kong pangarap. mga pangarap na kahit kelan ay hindi matutupad. tsk.

"GOOD AFTERNOOOOON MLA STUDENTS!" Si Kyler. as usual hyper. siya naman kasi ang spotlight ng banda nila eh. isa si Kyler kung bakit magaling talaga ang banda nila. magaling kasing vocalist si Kyler. nakakabilis. promise.
"siguro naman ay kilala niyo na kaming lahat.." as usual hiyawan ang mga babae at mga binabae. syempre, andyan ba naman ang mga gwapong lalaki sa MLA. tsk. pero syempre kami ni Rachel at ni Kat, tahimik lang. ayaw din naming makigulo sa kanila. peste eh. HAHA.
"okay.. so our first song is dedicated by our lead LA.." sus. para kay sparkle na talaga ulit yan. hiyawan na naman ang mga fans ni LA. tae. nakakabasag ng eardrums. tsk
"and it is for someone who is very special and dear to LA..and sana daw maintindihan na nga taong yun ang ibig sabihin ng kantang 'to.."

ghad! hindi na sparkle ngayon. baka sa huli sasabihin niya na si Isabella nga si sparkle. tsk. halata naman eh. palagi nga silang magkasama eh. baka naman sila na. 0_o aww. guguho na ang mundo ko kung ganun. waa.

nagsimula na sila sa intro. sa intro pa lang alam ko na yung kanta eh.

Author's Note: ang ibig sabihin ng italiszed sentences ay yung iniisip ng character habang tumutugtog yung kanta. depende sa color kung sino yung taong nagiisip nun.

Uso pa ba ang harana?
Marahil ikaw ay nagtataka
Sino ba 'tong mukhang gago?
Nagkandarapa sa pagkanta
At nasisintunado sa kaba

Harana. may naalala ako sa kantang 'to.
Harana. sana may naalala ka sa kantang 'to.

Meron pang dalang mga rosas suot nama'y
Maong na kupas
At nariyan pa ang barkada
Nakaporma naka barong sa awiting daig pa minus one at sing along

si LA. naalala ko siya.
Ako. sana maalala mo ako sa kantang yan.

Puno ang langit ng bituin
At kay lamig pa ng hangin
Sa'yong tingin akoy nababaliw giliw
At sa awitin kong ito
Sana'y maibigan mo
Ibubuhos ko ang buong puso ko
Sa isang munting harana para sayo

siya ang unang kumanta sakin niyan. siya ang unang nangharana sakin. hindi ko pa rin maintindihan. kinanta niya sakin yan nung mahal niya daw ako.
tae. alam ko maiintindihan mo 'to.

Hindi ba't parang isang sine
Isang pelikulang romantiko
Hindi ba't ikaw ang bidang artista at ako ay iyong leading-man
Sa istoryang nagwawakas sa pagibig na wagas

eto rin ang huling kanta. yung tipong goodbye song kahit na walang connect sa kanta. eto yung huling kanta na tinugtog niya sakin nung summer. yung akala namin hindi na kami magkikita ulit pero nagkita ulit kami. grabe, what a funny story. nagkalayo kami or i mean linayuan niya ako pero nagkalapit pa rin kami. grabe nu.

Puno ang langit ng bituin
At kay lamig pa ng hangin
Sa'yong tingin akoy nababaliw giliw
At sa awitin kong ito
Sana'y maibigan mo
Ibubuhos ko ang buong puso ko
Sa isang munting harana para sayo

Hindi man ako ang nanghaharana sayo ngayon gusto ko sanang malaman mo na ibubuhos ko ang buong puso ko para sayo.

Uso pa ba ang harana?
Marahil ngayon ay alam mo na
Basta't para sayo aking hihiram kahit na magmukhang hibang
Tugtugin ang lahat liyag pagkat ako iyong liham

naiiyak ako na ewan. pero hindi ko nga alam kung para sakin ba talaga yan o hinde.

Puno ang langit ng bituin
At kay lamig pa ng hangin
Sa'yong tingin akoy nababaliw giliw
At sa awitin kong ito
Sana'y maibigan mo
Ibubuhos ko ang buong puso ko
Sa isang munting harana para sayo

para sayo lang talaga...

pagkatapos nung song, parang tahimik yung mga tao. yung tipong walang taong nakapaligid samin ni LA. parang ngang naguusap kami ni LA gamit ang mga mata namin kanina eh. habang kinakanta kasi ni Kyler yung kanta, nakatingin kami ni LA sa isa't isa. kinuha ni LA yung mic galing kay Kyler.

"para lang sayo 'to.. dati ako ang lumayo pero di ba nagkita ulit tayo at nagkalapit tapos ngayon ikaw naman ang lalayo sakin.. sorry kung hindi ko kayang matiis na nalayo ka sakin.. pero gagawin ko ang lahat para magkalapit ulit tayo.. "

tae. lahat na ng tao nagbubulungan. tumingin sakin ng diretso si LA. at dahil dyan tumingin din sakin yung mga tao. tae. parang center of attention na ako dito. waaaa. kinakabahan na ako.

"tae ka talaga Nicz.. alam mo namang hindi ko kaya na nalayo ka sakin eh.. bakit mo pa ako pinapahirapan.. tae ka talaga.."

tinitigan ko siya ng mabuti. napansin kong.. teka. Is LA crying? wtf?!

"Oi Nicz.. pagmumukain mo pa rin ba akong gago dito?! pagmumukain mo pa rin ba akong hibang dito?!"

teka. sinabi niya na yun ah. 0_o

"Oi! tandaan mo 'to Nicz.. ikaw ang unang babae na nagpaiyak sakin.."

parang siyang bata. tahimik pa rin ang paligid. nakakahiya na 'to. tumalikod agad ako. napapaiyak na rin kasi ako eh. pag bumigay ako sa kanya ngayon, bibigay na rin ang buhay ko, future ko at dignidad ko.

"Nicz.. wag mo akong talikuran!"

napatigil ako. tae. parang ayaw ng mga paa ko na maglakad palabas. tsk. wtf?!

"hindi ko alam kung anong naging problema natin pero kahit ano pa man yun, handa akong lumuhod sayo at magsorry?! handa akong magmukhang kahihiyan sa tapat ng lahat ng mga estudyante sa MLA.. para lang sayo.. Nicz.. hindi mo ba alam kung gaano ka kaimportante.. hindi mo ba alam kung gaano kita.."

napatigil siya. tiningnan ko ulit siya. tae. nakaluhod siya sa stage. anu baaaa~?! nakakahiya na nga siya. huminga muna siya ng malalim bago ituloy ang pagsasalita niya.


"hindi mo ba alam kung gaano kalaki ang space mo dito.." sabay turo sa puso niya. 0_o

nagbulungan na ang mga estudyanteng haliparot sa school namin..

"grabe.. mahal ni LA si Nicz.."
"kung ako si Nicz sasabihin ko na rin kay LA na mahal ko rin siya.."

tae. this is fvcking wrong. bakit ngayon mo lang sinabi?! ngayon na may problema ako. tae. tiningnan ko si Isabella. tae. wtf?!


tiningnan ko si Kat at Rachel.. kailangan ko ng advice. ano baaa~?!

"sundin mo 'to.." tinuro niya yung puso niya.

huminga muna ako ng malalim. ano ba talaga ang sinasabi ng puso ko? hindi ko na maintindihan. tae. ano baaaa~?! huminga ulit ako ng malalim. lumapit ako sa stage. nanginginig at kinakabahan.

hindi ko alam kung ano na ang tamang gawin. pero kung susundin ko ang puso ko, walang mangyayare sakin. puro kahihiyan lang ang mararanasan ko. hindi ko dapat sundin ang puso ko kasi lahat ng yun ay mali. dapat kong sundin ang tama. lahat kasi ng sinasabi sakin ng puso ko ay mali. enough na mistake ang pagmamahal ko kay LA. ayoko na ulit magkamali pa. ayoko na ulit masaktan pa. mahirap na talaga. huminga ulit ako ng malalim. gusto kong mapunta sakin lahat ng courage na natitira sa katawan ko para sabihin 'to kay LA..























"sorry kung wala kang space sa puso ko..." sabay pagbagsak ng mic.

No comments:

Post a Comment